* Było już grubo północy, ale w końcu był to piątkowy wieczór, a ten czas zazwyczaj oznaczał dobrą zabawę, jeśli nie dla Ciepłych, to na pewno dla innych stworzeń. Jedynym dźwiękiem, rozbrzmiewającym na wietrze, był stukot pociągu odjeżdżającego gdzieś hen ze stacji. Woń zakrzepłej krwi i głodu wzmacniały się z minuty na minutę. Stanęła nieopodal jednego z wyższych kamieni i głęboko wciągnęła powietrze, by wśród zapachu lekkiej bryzy wyłąpać wonie, które mogłyby zdradzić, co działo się tu nie tak dawno temu. Oprócz intensywnego zapachu krwi wyczuć można było jeszcze trzy inne : świeżego rozkładu, potu i strachu. Sądząc po sile tych dwóch ostatnich, musiało się tam stać coś naprawdę poważnego i prawdopodobnie podejżewała już co. Tylko kto mógł być na tyle głupi, by tak bardzo rzucać się w oczy i narażać władzom ? Zaciągnęła się jeszcze raz zapachem padliny i podążyła w jej kierunku, jedynie, by zobaczyć w jak bardzo ciężkim stanie były szczątki.*

* Gdy podeszła bliżej do trzech zapachów dołączył kolejny: dziwnie znany, mimo to najwyraźniej nie na tyle, żeby zaprzątać sobie nim głowy. Zignorowała go i podeszła do trupa, to // i tutaj nie podam wpisu (najwyżej szczątkowy), gdyż chciałabym, aby każdy na swój sposób wyobraził sobie ową padlinę, pomimo tego, ze widzę ją całą w wyobraźni // co zobaczyła - pomimo tego, iż wiele rzeczy już widziała - wstrząsnęło całym jej ciałem, a nawet - jeśli można tak powiedzieć - cząstką jej jestestwa. Poczuła jak żółć powoli podchodzi jej do gardła. Przełknęła głośno ślinę i nachyliła się powoli nad szczątkami. Domyślała się, kto mógłby zrobić coś takiego. *

* Nie musiała widzieć nieznajomej, aby wiedzieć, że nie jest sama. Mimo tego oderwała wzrok od truposza i zerknęła. swym - jakże trwale nie wyrażającym jakichkolwiek uczuć wzrokiem, na Wampirzycę.  Uśmiechnęła się drapieżnie, uśmiech nie sięgał oczu, które pozostały zimne i w tymże momencie wydawały się przewiercać Sangre na wskroś *

*Uniosła jedną brew*
- Nie miało co mi przejść, taka jest moja natura
* Zabrzmiało ogłuszającym, pełnym arogancji damskim głosem bezpośrednio w głowie Sangre.*

*Na jej usta znów wstąpił uśmiech*
- Nie nazwałabym tego ironią, raczej zwykłym zrządzeniem losu.
*Wzruszyła ramionami, rysy jej twarzy nieco złagodniały, przybrały bradziej rozbawiony  wyraz*
- Zawsze tak uciekasz i nie kończysz rozmowy ?
*Rzekła rozbawionym tonem*

*Uśmiechnęła się, ukazując nieco kły*
- Zależy z kim mam do czynienia.
* Znów zlustrowała Sangre wzrokiem. Spojrzała w dół, na truposza i podeszła kilka kroków w przód, w stronę dziewczyny. Wodok zwłok przytłaczał ją i dawał jasny pogląd na dzisiejsze czasy i władzę, a raczej jej brak. *
- A ty, jak widać, wprost przeciwnie.
*Uniosła jedną brew*

*Uniosła kąciki ust w równie dzikim uśmiechu*
- O nie, chyba zaczynam cię lubić.
*Zaśmiała się z nutą cynizmu w głosie*